Ale-ale... to nie chodzi o taką sytuację! Tylko momenty, podczas których kobiety świrują, wariują i histeryzują okropnie, a płacz i lament jest na tyle nieznośny, że nie słyszy się własnych myśli. Wtedy to trzeba coś zrobić, by chwilowo zaprzestały wrzasków. Dobrze, że chociaż brązowowłosa stojąca przed nim, nie lamentowała. Ba, wydawało mu się nawet, iż ta obnosi się z wyższością czy coś w tym stylu. Nie można było wykluczyć, że to jest maska, ale sam Zachary o tym wiedzieć nie musiał, prawda? Właściwie, gdyby skupił spojrzenie na oczach kobiety to może zauważyłby jakąś słabość w ciemnych tęczówkach.
Przyjrzał się Randall. Jak to facet - zawsze otaksuje płeć piękną spojrzeniem. Rzecz jasna, jeśli nie ma się odmiennej orientacji seksualnej. W międzyczasie zdążył narzucić kurtkę na swoje ramiona, poprawić jej skórzany kołnierz i schować paczkę papierosów (razem z zapałkami) do wewnętrznej kieszeni. Nie będzie przynajmniej musiał się bawić w poszukiwania drewna i siarki.
- Wizyta u lekarza z pewnością by ci się przydała. - stwierdził, strzepując popiół z papierosa - A jeśli nie chcesz mieć śladu, choć i tak nie powinnaś, to przyłóż coś zimnego. - wskazał niedbale na policzek, w który oberwała.

Z pewnością by się ucieszył w tym momencie, że nie ma kontaktu z histeryczką. Nie wytrzymałby tego, jako nerwus, o nie, nie...
Podczas całego rozeznania i stwierdzenia, że jest człowiek wdaje się w dyskusję z niebrzydką kobietą, Zachary skończył palić papierosa, a i nawet jego niedopałek puścił na ziemię, by przydeptać butem. Nie chciało mu się latać do śmiesznych, publicznych popielniczek, a i tak niewiele to odbiegało od stanu całej dzielnicy i innych części tegoż miejsca.
Pokręcił głową.
- Nie musisz iść do lekarza, ale możesz chodzić. Na logikę, nie dostałaś w nogi, tylko w twarz, a to może szybciej zniknąć, niż po kilku godzinach. - westchnął, poprawił poły kurtki i spojrzał na nią - Każdy kiedyś miał jakieś zaczerwienienie, gdyby to faktycznie jeszcze mocne było, ale nie przesadzaj... - i tu nie dokończył, wykonując gest dłonią, jakby tym samym chciał dowiedzieć się, jak rozmówczyni ma na imię.

Oboje się nie zrozumieli. Albo rozumieli, tylko źle sformułowali swoje wypowiedzi, więc w wyniku czego nie mogli sprecyzować dokładniej, co mieli na myśli. Dosyć często się tak zdarza, nawet autorka Zacharego tak miewa, do czego niespecjalnie może się przyzwyczaić.
Zaśmiał się gardłowo na zawróconą przez nadal nieznajomą mu kobietę. Fakt, musiał najwidoczniej dopowiedzieć swoje, aby mieć spokój.
- Chyba że tak. - wzruszył ramieniem, wciskając dłonie w kieszenie kurtki - Ale nie możesz twierdzić, że aż tak długo będzie to zaczerwienienie. Dosyć szybko powinno ono zniknąć. - dodał jeszcze, postępując dwa kroki w stronę kobiety i jeden w bok, jakby chciał zobaczyć czy ktoś pojawia się za nią, na horyzoncie. Nie było może tak pusto, ale jakoś blisko nich nikogo nie zauważył.
- Jakiej szukasz pracy? - i znowu przystopował przed zakończeniem pytania, jakby chciał subtelnie, sugestywnie wymusić na niej to, ażeby się przedstawiła. No bo nie chciało mu się patyczkować z tym wszystkim.

Nie był przesadnie czujny; trzeba bylo się pilnować i w razie czego móc zareagować w każdej sytuacji, nawet jeśli takowa miałaby być niespodziewana i w jakimś stopniu niezbyt bezpieczna, co zresztą chyba czyhało na ludzi na każdym kroku. Trzeba było się strzec i powstrzymywać od niektórych sytuacji i zachowań, które korciły.
- Yhm. - odparł na jej odpowiedź. Miałby kobiecie zaoferować pracę w salonie motocyklowym? Nie miałaby chyba nic lepszego od roboty, prócz sprzątania, bo i z doradzaniem trudno, chociaż... Patrząc na to, że jest kobietą, to może i innym paniom potrafiłaby w razie czego doradzić i pomóc? Tak czy siak - Zachary nic nie odparł, nie zaproponował, przyglądając się jej przez moment.
- Najlepiej szukać w gastronomii czy hotelach, mogą się skusić. - skwitował pokrótce, mając w zamiarze ponowić wędrówkę donikąd, bo nie miał żadnego, absolutnie żadnego celu jego kroczenia. Ot, spacer i rozprostowanie nóg, to wszystko.

Pozory mylą. Zachary mógł wyglądać na osobę, która bez jakiejkolwiek chwili zawahania mogła zaatakować potencjalnego rozmówcę, swoją ofiarę. Mógł też być tym, który nawet w życiu się nie bił. A to, że z oczu mu się patrzyło to jedynie mogło być spowodowane tym, że miał względnie dobry humor. Wracając do tego, że pozory mylą - trzeba się strzec na każdym kroku, bo można pożałować, naprawdę.
- Może na razie mają komplet i musisz poczekać, aż się zwolni jakieś miejsce? Albo nie szukałaś w odpowiednich lokalach? Też tak się zdarza. - wzruszył ramionami i kiwnął na Randall, ażeby z nim szła gdzieś dalej. Nie będą przecież tutaj stać cały dzień, całą noc i rozmawiać o pracy, której kobieta nie ma, a którą szuka, prawda?
Spojrzał na nią, unosząc brew. A figa, ona się nie przedstawiła i nie odpowiedziała na jego sugestie, to on też tego nie zrobi, nawet jeśli one były bardziej znaczące.
- Ja jestem właścicielem salonu motocyklowego. - odparł na sam początek, skupiając spojrzenie na drodze. Nie uciekał od niej wzrokiem, bo takiego kontaktu się nie bał. Wolał jednak nie wywalać się o jakieś drobne, wkurzające kamyczki, które co rusz skopywał na boki - I mechanikiem tym samym. - dodał jeszcze. Nie miał zamiaru wspominać o tym, że kiedy najdzie go ochota lub zdarzy się, że ktoś ma nagłe zapotrzebowanie to tworzy bomby. Wystarczyło, że kilka osób, które darzył zaufaniem, wiedziały o tym. Nieznajoma kobieta wiedzieć o tym nie musiała i tyle.

Może kiedyś zwróci uwagę na to, ażeby do ludzi podchodzić z dystansem i sceptycznie. Nieraz grzeczność bywa zbyteczna i przynosi więcej kłopotów, niż korzyści. O tym niejednokrotnie przekonał się sam Zachary, który ostatecznie stał się osobą nieufnie podchodzącą do obcych, choć czasem - nawet w tym momencie - powie nieco więcej, niźliby mógł. A unikanie odpowiedzi nie było sprytne, tylko złośliwe; spryt nie był tutaj akurat potrzebny, chociaż można o tym było wspomnieć w przypadku Beth. Pięknie zignorowała oba momenty, podczas których zasugerował, aby się przedstawiła.
- Warto spytać. Nieraz sami nie wiedzą czy kogoś potrzebują, czy nie. A nie wiadomo czy akurat danego dnia nie pojawi się nagle zapotrzebowanie. Powinnaś zostawić może jakiś numer czy coś, ażeby mogli się z tobą skontaktować? - spojrzał na brązowowłosą. Przez moment pojawił się nawet cień uśmiechu na twarzy Bennetta, który skinął na jej pytanie. Po chwili jednak ściągnął brwi, przyglądając się w zastanowieniu.
- Jakoś nie rozmyślałem nad tym. - przyznał szczerze - Nie potrzebowałem nikogo do parzenia kawy i podawania kluczy, bo zazwyczaj daję radę, bez przesady. - westchnął, patrząc na nią wymownie - Ale do sprzątania... To może. Nic nie mówię, musiałbym nad tym dłużej posiedzieć i się zastanowić. Trochę do sprzątania by cię czekało, a że to motocykle, to i uważać byś musiała. - w tej chwili właśnie zakończył moment tłumaczenia o tej jego pracy.
I prawdę mówiąc - jeśliby Beth miała pracować, to musiałby nieco więcej tajemnicy jej zdradzić w tejże sprawie, a to nie widziało mu się na ten moment. Skoro była dobrą duszą to nie mógł spodziewać się czy czasem nie zrobiłaby czegoś, co wybitnie by go nie zadowoliło. Tutaj przede wszystkim chodzi o kwestię zaufania wobec niej.
- Zachary. - odpowiedział, przeszukując kieszenie.
- Beth, masz jakieś doświadczenie? W czymś, minimalne chociażby? - ażeby nie byli cicho, a ten temat wydawał się bezpieczny.

A tam od razu [wielka] pomoc. Nie robił tego z litości, bo musiałby znać kobietę, a względem ludzkości nie odczuwał pogardy. No, może co poniektórych jakiś czas temu, ale to naprawdę, naprawdę jest zależne od wielu czynników.
- Nie przesadzajmy. - prychnął, choć prawdę mówiąc był rozbawiony słowami Beth. - Nie uważam się za kogoś o boskich mocach, by samemu wszystko ogarniać. Nigdy nie było zapotrzebowania na większą liczbę pracowników. - wyjaśnił krótko, zerkając na Randall. Jej odpowiedź może i nie była jakoś zadowalająca, ale zwięzła i mówiła wszystko, co właściwie interesowało mężczyznę, więc kiwnął głową leniwie, doszukując się papierosów w kieszeni. Kiedy i te znalazł, bez myślenia odpalił jednego, wydmuchując dym na bok - Zastanowię i najwyżej dam ci znać... - miał coś jeszcze napomknąć, ale ryk silników motocyklowych - tak dobrze mu znany - od razu zwrócił uwagę Bennetta. Spojrzał więc w stronę, z którego był hałas.
Uniósł brew, słysząc gwizd. Nie było to niczym obraźliwym (pewnie pseudo-kultura zaczęła pseudo-ewoluować przez te wszystkie dekady), więc skinął w stronę Bonnie i kogoś, kogo raczej nie mógł sobie skojarzyć za bardzo. Może jak znajdą się bliżej, to ogarnie mordki?

- Dobra, dam znać. - mruknął tylko, chowając kartkę do jakiejś kieszeni; pewnie najmniejszej i takiej, w której od razu coś znajdzie, a nic się nie zawieruszy. Nie obiecywał, ale będzie pamiętał, aby kobietę poinformować w razie czego. Ha, może przeprowadzi rozmowę kwalifikacyjną?
- Sądziłem, że takie budynki od razu rzucają się w oczy. - stwierdził, przyglądając mu się nieufnie. Aż dziwne, że ten obcy był taki miły i kulturalny, choć patrząc na jego gębę to-to pewnie może się zmienić w każdej chwili. - Wyjedziecie z parku, to powinniście zobaczyć przychodnię. Ponoć bardzo dobra pielęgniareczka tam pracuje. - to ostatnie akurat było skierowane do Bakera. No i do Clyde, jeśli wiadomo, też patrzy na kobiece kształty.
- No, trochę czasu minęło, a maszyna nadal służy, widzę. - posłał nikły uśmiech kobiecie, otaksowując spojrzeniem całą trójkę oraz motocykle - Gdzieś? Słyszałem o przychodni. Coś znowu zrobiła? - zerknął na Clyde, zauważając (dlatego też się uśmiechnął) już wcześniej puszczone doń oczko.
Spojrzał jeszcze na Beth. Na wystraszoną nie wyglądała. Chyba.

Och, a jaka ta Beth miła i kulturalna! Że aż zdziwiło i mentalnie wryło Bennetta w ziemię, na której stali. Przez moment nawet nie był w stanie na cokolwiek odpowiedzieć, wydusić najkrótsze słowo!
- A ty co, kontrola jakaś? - rzucił do Bakera, kiedy akurat podeszła Clyde. Tak czy siak nie odpowiedział bezpośrednio na pytanie. Ba, nie odpowiedział w ogóle na tę zaczepkę. Gołąbeczki, phi, dobre sobie. Już naprawdę mógłby podejść kulturalnie, bo ktoś później obije mu tę twarzyczkę i żałować pewnie będzie.
Przyjrzał się kuśtykającej blondynce. Już sam się zgubił.
- To gdzie wy chcecie w końcu leźć? - uniósł na tę dwójkę spojrzenie - Do komisu czy do szpitala, czy gdzieś indziej jeszcze? - zaciągnął się papierosem, który lada moment się kończył. Ach ten nałóg - W sumie, pewnie i tak musicie w tamtą stronę leźć, jechać, cokolwiek - machnął na drugi koniec parku.