zapraszam wszystkich po wszystko!

No dobra to jak ona zabrała wszystko, to ja zgłaszam się po bliżej niesprecyzowane coś xd

cześć
może... wykroimy coś romansowego z moim dzieckiem?

@Kitty - musisz mi pomóc. Siedziałam tak teraz  i miałam nawet pomysł związany z rysowaniem i fotografią, ale potem ogarnęłam, że jesteś wolną obywatelką, a ja zmierzam Orfeuszem do kolczatki i tak dalej, a nie zamierzam się też na razie uwolnić z tej grupy biedniejszych ludzi. Ogólnie jestem za relacją, podobają mi się jej lęki i właśnie ta fotografia, ale może Ty masz jakiś pomysł na nić porozumienia?

@Georgia - ogólnie masz super imię, mega mi się podoba! Wizerunek też, bo już sobie wyobrażam, że Orfeusz nie raz Cię rysował, albo  się przekomarzał, że te piegi to są kropki, które trzeba połączyć, bo właściwie to pewnie jakaś mapa czy coś. To byłoby nawet zabawne do odegrania. Fajnie by też wyglądało, skoro ona taka nieśmiała, żeby on ją prowokował. Czy to jakimiś dwuznacznymi rysunkami czy coś. Od tak, z zasady. Ona studiowała to wzornictwo, więc mamy już jakieś artystyczne powiązanie. Uważam, że intrygowałaby Orfeusza na tym poziomie znajomości!

@Alexander - ustawiamy się już na pewu, i wiesz że jestem za

Przychodzę, bo jestem samotna i nie mam przyjaciół.

A tak serio, to chcę wątek bardzo, tylko nie mogę się zdecydować, czy znamy się z przed rebelią (są w podobnym wieku, szkoła? podwórko? poznawanie życia?), czy dopiero z Kwartału, czy w ogóle jeszcze się nie znamy i porywam Cię do fabuły. Ashe też powoli zmierza w stronę Kolczatki, myślę, że możemy wykroić coś fajnego, zagmatwanego i nieschematycznego, więc... do you wanna build a drama? <3

Zbiórka przyszłych Dzieci Kolczatki?
Też przybywam... Po coś. W sumie po dramę jak nic, bowiem panna Tabby zniknęła sobie nagle z getta i nikt nic o niej nie słyszał, potem wpadła do DWO, pobyła sobie w szpitalu psychiatrycznym, w którym to nabrała przekonania, że wcale Tabby nie jest i że zwie się Helen.
No i teraz siedzi sobie, wraz ze swoją amnezją, na dzielni jako poprawna obywatelka Kapitolu - Helen Favley.
Kombinujemy coś? Można to będzie połączyć z Kolczatką. <3
Dodam jeszcze tylko, że poprzednia jej wersja była raczej osobą trudną, a ta to cud, miód i orzeszki. Cukrzyca murowana. XD

Moje drogie koleżanki Po pierwsze super, że jesteście w tej biednej grupie co ja i nie muszę kombinować o podziemnych sposobach na rwanie was xDDD A tak serio, to już grzecznie rysuję wam moje pomysły!

@Ashe - nie wiem na ile twoja karta jest aktualna, czyli ile wątków przeszło już przez fabułę i gdzieś tam się rozwiązało, ale jak to czytam to myślę, żeby dać im coś takiego, co z dawnego Kapitolu rysuje się na jakiś negatyw? Ognisty mniej ognisty, chłodny czy coś, jakieś starcia na zasadzie nie rozumienia dlaczego jego inspirują igrzyska, a on np. atakowałby ją na poziomie dziwnej potrzeby uciekania od tego domu czy coś. W pewnym momencie dowiedział się skądś, że ona uciekła/została wyrzucona, ale jakoś no nie obeszło go to. Mimo to była to na tyle wyrazista relacja, że gdzieś zatonęła w obrazach rebelii! Teraz mogliby się poznać na nowo, jakby zupełnie nie orientując się w tym z kim mają do czynienia. Ona przedstawiłaby mu się imieniem, którego nigdy Orfeusz nie słyszał, ona go nie pamięta (korzystam z karty) i jakoś zaczęliby od nowa. Orfeusz miałby deja vu, jakby patrzył na nią czy coś, coś by mu świtało i w pewnym momencie rozwijania tej znajomości te stare wspomnienia np. dla Ashe mogłyby się przebijać przez obraz ich teraźniejszej kiełkującej pozytywnej (?) relacji, aż mogłaby mieć zawahania co do jego intencji czy coś, np. niesłusznie o coś podejrzewać, bo coś dyktowałoby jej taką nie chęć (związane z przeszłością) i to już zależy od nas czy się zdecydujemy na to, by w pewnym momencie fabuły ona sobie przypomniała z kim ma do czynienia, albo on i wtedy byłoby takie... "Oszukałaś mnie/Oszukałeś mnie/ty taki nie taki taka, nie taka!", taka agresja później jakaś nieuzasadniona nie chęć i wreszcie próba rozwiązania tego, że przecież dawnego Kapitolu i tak już nie ma, a jakąś drogą sprawia to że czują się w swoim towarzystwie dobrze. Szczególnie, że Orfeusz nabiera teraz dziwnej chęci bycia bliżej tych spraw, tych działań podziemnych itp, więc mogliby razem współpracować czy coś.
Nie wiem ile w tym tekście powtórzeń i ile rzeczy trzeba zmienić, ale twój ruch! <3

@Tabitha - Ty piszesz, Orfeusz rysuje. To proste, zgadaliście się i doszliście do nitki porozumienia, może to była jedna z awantur, słabszych chwil po tym jak rebelia ucichła. Ktoś krzyczał, ktoś czymś rzucał, może Tabitha wpadła w furię, bo ją wszystko bolało i chwilowo okazała słabość, a Orfeusz uciszył ją, bo zaraz mogli zostać przez kogoś zabici. Ale nie żeby był wielkim bohaterem, żadne długi wdzięczności. Po prostu chodzi oto, że jak już byli zamknięci w tym świecie bez pieniędzy, dobrobytu i mieli więcej czasu, to Orfeusz lubił jej słuchać, szczególnie że wypełniała czas między ględzeniem matki, a płaczem dzieciaków czy coś i to było fajne... A jak zgadaliby się o Panem, i o świecie który istniał?
Myślę, że wtedy mogliby stworzyć wspólnie książkę, która opowiadałaby czy o Panem czy o ich wizji na temat tego wszystkiego i gdy ona by pisała, to on by rysował. Można by nawet tak zadramić, że w pewnym momencie ta książka to było wszystko co mieli, czy po jakiś uczuciach czy po wspomnieniach o spokoju itp. i ta książka zostałaby przez kogoś spalona... I to byłoby takie dramatyczne, że "ojezu, to przecież wszystko co nas trzymało w całości".
Co myślisz?

dzień dobry

To ja będę bezczelna i przyjdę bez pomysłu, bo coś chcę, tylko nie wiem, co <3
Z Haną może być trudno (z Haną zawsze jest trudno!), ale w razie co mam w ofercie jeszcze Meredith i Christinę.

Nie gwałcisz, nie zabijasz, nie jesz padliny, ale jesteś ładny.

Tutaj mamy starcie dwóch światów, można bawić się w skomplikowane relacje, można bawić się w nienawiść od pierwszego wejrzenia pod tytułem "ty jesteś bogaty, ja biedny, hejthejthejhejt", można bawić się w tworzenie sztamy lub jakieś pseudo romanse ze starego Kapitolu, kiedy le Brun był jeszcze stosunkowo bi. Więc... jeśli masz jakiś pomysł, to ja bardzo uważnie słucham, bo lubię niespodzianki, a jeśli nie, to ja coś wymyślę.

Nie wiem na ile wszystko pomieszałam, ale liczę na wasze korekty i sugestie

@Charlie - Z pewnością Orfeusz nie będzie Cię trzymał za rączkę i mówił, że będzie dobrze bo nie będzie dobrze. Z pewnością podoba mu się podejście Charliego do świata z tym, że życie tutaj to nieznośna konieczność i nic więcej. To takie podejście plus nie angażowanie się w większe relacje jest czymś, co cechuje też Zatrisk'iego. Inspirujący może być też ten plecaczek, z którym Smith się nie rozstaje, a wyczytałam też że mam do czynienia ze złodziejaszkiem. Co zatem powiesz na jakiś handel wymienny? Nie wiem co za zaoferowania ma sam Zatrisky poza swoją (genialną xDD) osobą, trzeba by było tu pokombinować, ale jeżeli Charlie byłby w stanie np. mu coś załatwić czy to nowe ołówki, jakieś notatniki czy coś to byłoby fajnie. Nie chcę Ci już proponować relacji na tle Orfeuszowego rysowania, choć to jego życie jakby razem z dywagowaniem dlaczego tak, a czemu nie tak, ale może właśnie coś z charliową fotografią jeszcze oprócz tego złodziejoszkowania. Może mieliby zwyczaj, aby razem zapuszczać się w ruiny by to dokumentować? Wiesz, żeby oszacować czy gdzieś coś można jeszcze uratować, albo zapisać, ocalić... Cokolwiek. Ale ogólnie sądzę, że byłaby to relacja na poziomie, w którym mogą śmiało się wołać i informować "mam super nowy pomysł, słuchaj". Nawet Zatrisky nie zorientowałby sie, kiedy Smith stałby się powiernikiem jakiś jego sekretów!

@Hana - no z tobą jest ta trudność, co z Kitty w sensie z tym, że jesteście w innej grupie i tak cienko, ale mam pomysł taki, że... Tylko musisz mnie wyprowadzić z błędów jakby co... Że gdzieś tam widziałaś Orfeusza i ty masz wrażenie, że skądś go znasz, więc wpadniesz w jakieś skojarzenie, że to jakiś bliski/zmarly ktoś, kto jednak by żył? I zaczniesz szukać informacji, próby kontaktu z nim, a może wreszcie będziesz chciała go uwolnić z miejsca, w którym teraz jest i to jakie platoniczne trochę, bo gdy dojdzie do jakiś spotkań czy coś, to wreszcie się okaże, że to wcale nie jest ta osoba i wcale nie jest taka miła czy coś, bo Orfeusz wtedy może być bardzo chłodny i w ogóle to wściekły, że ktoś mu przeszkadza czy coś (zależy co byś mu przerwała), ale wtedy możesz np. zacząć płakać i Orfeusz zacznie się zastanawiać co on znowu zrobił, że znowu ktoś jest jakiś zdołowany iii... I dalej ty pociągnij tą nitkę i ją rozplącz jakoś logicznie, bo zaczęłam dyktować co ma robić twoja postać, ale w sumie to chyba tak nieładnie :c

@Mathias - dzięki za docenienie TYLKO mojego wyglądu ;C No ale dobrze.
Bardzo podobała mi się Twoja biografia. To po pierwsze. Po drugie nie mam nic przeciwko temu, żeby znali się z przeszłości, i na początku była to nie chęć, później jakiś pozytyw, co mogło kiełkować do jakiś zbliżeń, ale Orfeuszowi brakło odwagi jeszcze w tamtym momencie życia, tym bardziej że obawiał się może odtrącenia ze strony Mathiasa, wszak on taki twardy, więc może uważał, że przyszłoby mu to z łatwością. A teraz jakby go spotkał czy coś, w tym nowym świecie to byłoby coś takiego "człowieku co z ciebie zostało". Nie żeby leciał w moralne gadeczki dla przedszkolaków, ale próbowałby wejść w ten Mathiasowy świat by przyznać przyczynę destrukcji. Kto wie, może chciałaby sam spróbować tego narkotyku, co by po prostu zobaczyć jak to jest odciąć się od dotkliwego świata.
Wiesz taki obraz tego co było w połączeniu z tym i takimi chłodnymi wstawkami od życia, że to tamto, że matka umarła czy coś. To byłoby chyba dla nich bardzo uczące. No ale jak Orfeusz chciałby choć trochę pomóc czy wyciągnąłby rękę to pewnie spotkałby się z odtrąceniem, że odczep się i w ogóle, także myślę, że coś takiego też można odebrać.
Ale chcę cię znać, jak nie w takiej formie, to zmień coś! : D

Jeszcze ja, jeszcze ja!
Too ja na pewno COŚ chcę, tylko nie wiem czy pozytyw, czy negatyw. Coś ciekawego na pewno, co pozwoli nam ciekawie grać w przyszłości! Tylko w kwestii pomysłów zdam się na Ciebie, mogę? <3
Z faktów ułatwiających myślenie napiszę, że Lenny kumpluje się i z Alexem, i z Mathiasem. Jakoś od marca przez dłuższy czas nie było go w getcie, bo udało mu się uciec, ale później wrócił (jeszcze jakiś czas przed dwumiesięcznym przeskokiem) i jest tam do tej pory. Z taką małą zmianą, że teraz ze statusem poszukiwanego :D

Skoro jesteś kumplem Mathiasa i Alexa, to nie widzę powodu dla którego trzeba byłoby kombinować negatyw, bo już gmatwać w takich w miarę kumpelowskich relacjach to nie warto. Moja propozycja na razie się kształtuje, na pewno punktem wspólnym jest rysowanie. Poróżniającym jest natomiast to, że Orfeusza inspirowały igrzyska, a Lennart ich nie znosił. Oto mogliby się ścinać, wiadomo jakieś kłótnie, ostrzejsze wymiany zdań czy coś. Przy sztuce natomiast mogłoby dochodzić do zgody, z pewnością Orfi uważałby, że Len rysuje lepiej, nigdy nie powiedziałby tego głośno, ale pewnie miałby go za swój wzór, więc jak ten zniknął z getta tak bez słowa i papa, to na pewno był wściekły, nie tylko o stratę kumpla, ale też o źródło inspiracji, wiedzy, motywacji, no i kłóciciela. Wszak Orfeusz uwielbia się kłócić. A ten powrót ze statusem poszukiwanego i fakt, że teraz spotkał Alexa, z pewnością by mocno go rozdarł.
Proponuję rozegrać awanturę pełną pretensji i tzw. bólu dupy, przynajmniej ze strony Zatrisk'iego, który mógłby się zachowywać jak typowa trzynastolatka, która jest obrażona na cały świat i tylko ona ma rację. XD
Mogliby się nawet pobić przy tym!
A potem wiadomka, może Ci Orfeusz przebaczy numer z taką ucieczką i wrócisz do łask przyjaźni i cichej miłości! Boś ładny, a Orfeusz piękno docenia.

Orfeusz jestem na tak! Zdobyłeś moje uznanie, to teraz szykuj kartki, kredki czy co tam chcesz. Zapowiada się artistiko xd

Jestem tak bardzo na tak! <33
Wszystko pięknie, wszystko. I lepiej, żeby Orfeusz nie powiedział nigdy Lenny'emu, że uważa go za lepszego w rysowaniu od siebie, bo pewnie obrósłby w piórka aż za bardzo, to zdecydowanie niezdrowe!   Zapomniałam jeszcze powiedzieć, a to w sumie może być ważne, że Lennart znajduje się na celowniku władzy przez swoją działalność w Kolczatce, urządził się tak na jednej misji. Tak się zastanawiam, czy chcesz, żeby Orfeusz coś tam wiedział, w jakim środowisku Lenny się kręci. Czy dowie się dopiero podczas kłótni? (i jestem jak najbardziej za tym, żeby się pobili!) Albo Lenny będzie wymyślał głupie wymówki, dlaczego znikał wcześniej na jakiś czas i dlaczego tak właściwie uciekł nie powiedziawszy mu ani słowa, a dopiero poootem jakoś w fabule  gdzieś przy okazji się dowie?
I Lenny pewnie wpadnie w samozachwyt, kiedy się dowie, że Orfeusz uważa go za atrakcyjnego
A, i jeszcze jedno - poznali się przed rebelią, czy już po niej, gdzieś w KOLCu?

Ogólnie to Alexander zmierza do wciągnięcia Orfeusza do kolczatki, więc tam może Orfeusz zobaczyć, że jego DOBRY ZIOMECZEK jest kłamliwą niedobrą osobą i z pewnością to kolejny powód do awantury! W takim wypadku na pewno Lenny nie ma co liczyć na szczere wyznania, że Orfi czuje się gorszy w rysowaniu czy w ładności, to będzie sekrecik Zatriskiego na zawsze, aż po grób!

A co do tej poznania się to obojętne. Chcesz podjąć taką decyzję? 8)

I kwestia tego, że fajnie byłoby rozegrać takie dwie sesje. Jedna to jakieś takie spotkanie po powrocie z ucieczki z tym statusem, a potem gdzieś już po wciągnięciu Orfeusza do kolczatki, żeby awantura zyskała na znaczeniu i wtedy mogliby się okładać za kłamstwa i takie tam inne powody zdrady tej pięknej znajomości ;c

btw. Mathias le Brun twierdzi, że powinienem Cię ukochać, wiesz jak

No hej



Więc - I SHIP ORFI AND LENNY. To po pierwsze.
Po drugie to nie mam zielonego pomysłu na relację, ale chcę mocnooo, więc zdaję się na ciebie. Zawsze możemy coś wspólnie pomyśleć, ale na mnie za bardzo nie licz, bo obecnie płaczę nad francuskim, a wiedza jak w tym języku brzmi kabaczek tu nie pomoże

Jedyne co mi się łączy to fakt, że Orfeusz ubóstwia igrzyska, a Rose wygrała 66. edycję (i to tak zajebiście wygrała ), może to ci coś ułatwi.

Proponuje tak, przede wszystkim Twoje pierwsze spotkanie z Orfeuszem było/będzie dość interesujące, bo będzie na Ciebie zły. Oglądał igrzyska, w których brałaś udział i mord, który tam się dział był mało interesujący, więc właściwie pozabijałaś też faworytów. Tym samym w jego oczach pozbawiłaś się piękna, bo dziewczęta, które biorą udział w igrzyskach zazwyczaj powoli dojrzewają do walki (przynajmniej w jego mniemaniu) i ta metamorfoza osobowości jest jedyną, która go zachwyca. Ty od początku byłaś zdeterminowana na pokazywanych mu obrazach i byłoby okej, nawet by polubiłby Twój wizerunek, ale zabiłaś XYZ, i on jak Cię spotka to w pierwszej kolejności zapyta po co to zrobiłaś, dlaczego tak szybko i w ogóle, takie pretensje trochę. Potem możesz mu zamknąć dziób i np. zacząć mu się wygrażać, że zrobisz z nim to samo, jeśli się nie zamknie, może być jakaś sprzeczka. W efekcie tym Orfi będzie traktował Cię jak ciekawe źródło informacji, żywe, z areny... W końcu wybaczy Ci zabójstwo swojego faworyta, ale Ros może być to niego zdystansowana przez to, że mimo tego iż czasy się zmieniły to on nadal w rozmowach z nią przejawiał cechy starego, płytkiego kapitoliczyńka i Ty możesz go uświadomić, że to wygodnickie życie nie miało sensu, a kolejność zabijania nie była ustalana i że na arenie liczy się coś ważniejszego.
Po prostu wskaż mu, że to złe
On z pewnością zafascynuje się takim tokiem myślenia.

przepraszam, że tak późno, ale koło samo się nie naumie

Charlie specjalizuje się w handlu wymiennym! Może komuś coś podwędzić specjalnie dla Orfiego (w miarę rozsądku - Gerarda, czy Almy nie okradnie ). Jeżeli chodzi o fotografię - oczywiście na tak, ale od niedawna, bo Smith dość dużo czasu spędzał na Ziemiach Niczyich, a tam raczej Orfeusz się nie zapuszczał (a może?). W każdym razie Charlie to żaden artysta, ot, ma aparat i cyka fotki różnej jakości. I tutaj jest kwestia tylko tego, że ich znajomość rozwinęła się niedawno albo dopiero się lepiej poznają już na fabule, bo jak pisałem - Charlie jest/był odludkiem

Orfeusz Zatrisky napisał:

Proponuje tak, przede wszystkim Twoje pierwsze spotkanie z Orfeuszem było/będzie dość interesujące, bo będzie na Ciebie zły. Oglądał igrzyska, w których brałaś udział i mord, który tam się dział był mało interesujący, więc właściwie pozabijałaś też faworytów. Tym samym w jego oczach pozbawiłaś się piękna, bo dziewczęta, które biorą udział w igrzyskach zazwyczaj powoli dojrzewają do walki (przynajmniej w jego mniemaniu) i ta metamorfoza osobowości jest jedyną, która go zachwyca. Ty od początku byłaś zdeterminowana na pokazywanych mu obrazach i byłoby okej, nawet by polubiłby Twój wizerunek, ale zabiłaś XYZ, i on jak Cię spotka to w pierwszej kolejności zapyta po co to zrobiłaś, dlaczego tak szybko i w ogóle, takie pretensje trochę. Potem możesz mu zamknąć dziób i np. zacząć mu się wygrażać, że zrobisz z nim to samo, jeśli się nie zamknie, może być jakaś sprzeczka. W efekcie tym Orfi będzie traktował Cię jak ciekawe źródło informacji, żywe, z areny... W końcu wybaczy Ci zabójstwo swojego faworyta, ale Ros może być to niego zdystansowana przez to, że mimo tego iż czasy się zmieniły to on nadal w rozmowach z nią przejawiał cechy starego, płytkiego kapitoliczyńka i Ty możesz go uświadomić, że to wygodnickie życie nie miało sensu, a kolejność zabijania nie była ustalana i że na arenie liczy się coś ważniejszego.
Po prostu wskaż mu, że to złe
On z pewnością zafascynuje się takim tokiem myślenia.

AWWWW YISSS.
Chciałabym wymyślać takie dobre relacje
Na pocieszenie ci powiem, że po francusku zapiekanka to le gratin, pozdrawiam.

Charlie, możemy śmiało lepiej się poznać w fabule. Początkująca relacja to bardzo dobra opcja też

Rosemary, zapomniałam Ci chyba napisać, że bardzo podobała mi się forma przedstawienia biografii postaci, a tak poza tym to super, że podoba Ci się mój pomysł. Niedługo możemy się ustawić na jakiś życiowy wątek, no i dziena za to słówko. Wytatuuje sobie na piersi.

Orfeusz Zatrisky napisał:

@Hana - no z tobą jest ta trudność, co z Kitty w sensie z tym, że jesteście w innej grupie i tak cienko, ale mam pomysł taki, że... Tylko musisz mnie wyprowadzić z błędów jakby co... Że gdzieś tam widziałaś Orfeusza i ty masz wrażenie, że skądś go znasz, więc wpadniesz w jakieś skojarzenie, że to jakiś bliski/zmarly ktoś, kto jednak by żył? I zaczniesz szukać informacji, próby kontaktu z nim, a może  wreszcie będziesz chciała go uwolnić z miejsca, w którym teraz jest i to jakie platoniczne trochę, bo gdy dojdzie do jakiś spotkań czy coś, to wreszcie się okaże, że to wcale nie jest ta osoba i wcale nie jest taka miła czy coś, bo Orfeusz wtedy może być bardzo chłodny i w ogóle to wściekły, że ktoś mu przeszkadza czy coś (zależy co byś mu przerwała), ale wtedy możesz np. zacząć płakać i Orfeusz zacznie się zastanawiać co on znowu zrobił, że znowu ktoś jest jakiś zdołowany iii... I dalej ty pociągnij tą nitkę i ją rozplącz jakoś logicznie, bo zaczęłam dyktować co ma robić twoja postać, ale w sumie to chyba tak nieładnie :c

Hm. To może zróbmy tak: ojciec Hany miał siostrę, z którą wdał się w jakiś intensywny konflikt rodzinny, o którym nie chciał za wiele mówić. Faktem jednak było, że ich drogi się rozeszły i jedyne wiadomości siostry dotyczące pochodziły od Esther (matki Hany, która, powiedzmy, chciała naprawić relacje między rodzeństwem) lub dalszej rodziny, która najpierw próbowała załagodzić konflikt, a potem dała sobie spokój. Adam wiedziałby jednak, że jego siostra najprawdopodobniej przeniosła się do Kapitolu i tam urodziła syna. Miałby też zdjęcie swego siostrzeńca i przybierający z czasem na sile żal, że wszystko potoczyło się tak, jak się potoczyło.
O samej istocie konfliktu z siostrą nie opowiadał, ale mogło się zdarzyć, że przy okazji jakichś porządków, poszukiwań czegoś w domu Hana natknęłaby się na wspomniane zdjęcie i że z natury stworzeniem jest ciekawskim, zaczęłaby pytać. Dowiedziałaby się niewiele - ot, tyle, że to jej kuzyn, że przed rebelią mieszkał z matką w Kapitolu, a teraz zapewne w KOLCu, ale też, że tak naprawdę nie wiadomo, czy w ogóle żyje. Dostałaby też ojcowską radę, by tematu raczej nie drążyła i tyle.
I faktycznie mogło być tak, że Saraiva ran rozdrapywać nie zamierzała... Do czasu, w którym natknęła się na Orfeusza. Zakładając, że przekradł się kiedyś do Dzielnicy, albo ona odwiedziła getto na jakiejś tam jednodniowej przepustce, mogła zobaczyć go z daleka, skojarzyć ze zdjęciem, a to z kolei sprawiłoby, że mimo wszystko postanowiłaby się rodzinną tajemnicą zająć (zupełnie nieświadoma, że wkracza z butami w życie obcego człowieka, a nie swojego kuzyna).
A potem byłoby tak, jak mówisz - z Hany dobra dusza, więc na pewno chciałaby swoją domniemaną rodzinę z getta wyciągnąć, na pewno dążyłaby też do spotkania, a gdyby to doszło do skutku i gdyby stanęła naprzeciw irytacji Zatrisky'ego, wtedy na pewno najpierw by się zawstydziła, potem utwierdziła w swym upokorzeniu, a potem odegrała jakąś pożałowania godną scenę rozpaczy. Przeprosiłaby też na pewno za zamieszanie i uciekła, by po kilku dniach/tygodniach znów na Orfeusza wpaść (znów przy okazji, dajmy na to, jednodniowej wizyty zawodowej w getcie). Wtedy zakładam, że mogłoby być trochę bardziej cywilizowanie, mogliby nawet porozmawiać, Saraiva mogłaby opowiedzieć mu, skąd to jej zainteresowanie i... I nie wiem. Zostawiłabym to tak i zobaczyła, jak to się dalej rozwinie :)

Oooo, bardzo mi się to podoba. Aż zaczęłam się zastanawiać czy Orfeusz faktycznie nie mógłby być tym kuzynem! Co sądzisz? Taka tam drama rodzinna. On sam nie wie czy jest dzieckiem z próbówki czy adoptowanym, no ale jednak jest, więc można coś tu pokręcić. I taka trudność, że "ojoj, to ja mam jakąś rodzinę?", myślę że to mogłoby fajnie się rozegrać im na emocjach. Szczególnie jak Orfeusz zacząłby się zastanawiać co to wszystko znaczy, dlaczego ta jego matka taka skłócona była, i nadal jest, czemu tak... Dużo pytań zacząłby na siebie sypać i to byłoby całkiem fajne. : D
Ale jestem bardzo na tak z taką modyfikacją! : D