- Doktor Annelise Harding. - Poprawiła kobietę spokojnym tonem głosu. Spojrzała na drobną kobitkę z ciemnymi włosami. Strzelanie palcami nie zrobiło wrażenia na Sigyn. Ona sama często tak robiła, więc to nie była nowość dla niej.
- Nazywam się Ella Lickful. Jak zostało już przekazane pani wcześniej, dokumenty uległy zniszczeniu; czy mogę poprosić o dowód tożsamości, książeczkę zdrowia, prawo jazdy, jeśli pani posiada, uprawnienia do wykonywania zawodu i tym podobne?
Sigyn pokiwała głową po czym sięgnęła do torebki. Wyciągnęła wszystko co potrzebowała. Fałszywy dowód tożsamości, książeczkę zdrowia, przepustkę, uprawnienia do wykonywania zawodu. Wszystko na Annelise Harding. Nigdzie nie było Sigyn Stark w papierach tak jak to sobie zaplanowała wracając do Panem. Postarała się o to, by jej imię i nazwisko zniknęło w aktach i miała nadzieję, że te niby przypadkowe zniszczenie dokumentów nie ciągnęło za sobą jakiegoś drugiego dna. Trochę się stresowała, ale nie okazywała tego po sobie. Jako lekarz nauczyła się panować nad swoimi emocjami, bo tego od niej wymagano w stosunku do pacjenta. Miała być konserwatywną profesjonalistką, a nie jak w przypadku pielęgniarek wesołą i gadatliwą osóbką. Tak samo zachowywała się też tutaj, na posterunku. Profesjonalizm wręcz świecił po oczach.
- Mam nadzieję, że załatwimy to szybko. Nie chcę tracić cennego czasu urlopu. Ciężkie jest życie lekarza. - Powiedziała ze spokojem po czym delikatnie się uśmiechnęła do kobiety.

- Przeliterować? Nie ma problemu. H-A-R-D-I-N-G - Powiedziała dalej spokojnym głosem, aczkolwiek zaczynało ją zastanawiać o co chodzi.
Gdy usłyszała o co chodzi zrobiła wielkie oczy.
- Naprawdę? Nie zauważyłam do tej pory tego błędu. - Odparła machając lekceważąco dłonią sugerując, że nie ma nawet czasu, by przyglądać się dokumentom. W sumie to nie miała czasu, więc nie mijała się z prawdą. Uśmiechnęła się podczas, gdy kobieta się zaśmiała. Wyglądała na rozluźnioną obywatelkę, która jest czysta jak łza i nie ma żadnego, ale to żadnego diabelskiego ogonka za sobą. Bo to, że umarła i pomaga aktualnie Kapitolińczykom w chorobach to już szczegół. Czasem jest częściej w KOLCu niż w Dzielnicy.
- Myślę, że nie będę potrzebować przepustki przez ten czas, aczkolwiek nigdy nie wiadomo, kiedy mnie wyrwą z urlopu z powodu pilnej sprawy. - Powiedziała zastanawiając się, czy przypadkiem w tym czasie nie zadzwoni jej telefonik z tekstem, że musi się pilnie udać do KOLCa w celu natychmiastowego leczenia. Oby nie, bo będzie miała problem.
Obserwowała kobietę, gdy ta podeszła do ksera i zaczęła kserować. Świdrowała ją wzrokiem i czekała, aż jej odda dokumenty. Schowała je powoli do torebki.
- I jeszcze ostatnie. Coś się zmieniło? Stan cywilny, miejsce zamieszkania...?
Sigyn podniosła wzrok i spojrzała na kobietę.
- Nie zmieniło i najprawdopodobniej nic się nie zmieni. - Powiedziała pewnym głosem. Stan cywilny na pewno się u niej nie zmieni. Kiedyś była pewna, że dlatego, iż nie chce wychodzić za mąż. Teraz była pewna, że nie znajdzie odpowiedniego kandydata, a pierwszego lepszego nie miała zamiaru brać. Zresztą nie myślała teraz o tym skoro wciąż coś czuła do Hadley'a. Do pieprzonego Hadley'a, który miał takie piękne oczy i był posiadaczem cudownego ciała, które nie pozwoliłoby skrzywdzić Sigyn. Ech... Znowu o nim śniła tej nocy. Wczoraj miała dawny koszmar. Koszmar z Trzynastki. Koszmar w którym wszyscy jej bliscy byli powieszeni na hakach, a Cato wykrwawiał się na jej oczach. Stark już miała dosyć tego. Chciała wreszcie móc zapomnieć o przeszłości. Czasami nawet marzyła o demencji. Miałaby przynajmniej spokój...
Wyrwała się z nostalgii i spojrzała ponownie na kobietę.
- Czyli za dwa dni mogę tutaj wrócić po moją przepustkę? - Zapytała. - Potrzebuję jej jako lekarz. - Dodała po chwili.

- Nie. Nie mam więcej pytań. - Odpowiedziała ze spokojem. Po chwili wstała i uścisnęła dłoń z kobietą. - W takim razie za dwa dni się pojawię w celu odbioru przepustki. - Dodała po chwili po czym odwróciła się i powędrowała w stronę drzwi. Miała w planach wrócić do swojego domu i zaszyć się nim. Chciała w samotności spędzić resztę dnia.
Wyszła z pomieszczenia i odprowadzona przez Strażnika dotarła do drzwi wyjściowych. Założyła płaszcz i przekroczyła próg posterunku.
Chwilę później szła już w tylko sobie znanym kierunku.

// gdzieś tam