Alvertus Darcy był człowiekiem, o którym chodziły różne słuchy. Nie wiadomo dokładnie w jaki sposób dziewczyna wywodząca się z dobrego rodu została jedną z jego kochanek. Margaret Turner miała szesnaście lat, on był od niej starszy o kilka wiosen, ale fakt ten nikomu nie przeszkadzał. Zresztą, na Kapitolu wyprawiały się znacznie gorsze rzeczy i zwykły romans nikogo nie szokował. Wszystko zmieniła wiadomość o ciąży. Początkowo Alvertus gorąco namawiał dziewczynę do tego, by ją usunęła, ale Margaret kategorycznie odmówiła twierdząc, że jeżeli on nie chce wychowywać ich dziecka to ona zrobi to sama. Darcy w końcu odpuścił i dalej sprowadzał do domu kolejne kochanki, a porzucona Margaret przygotowywała się na narodziny ich syna. Tak też piątego lutego 2264 roku na świat przyszedł Matthew. W dniu tym przywitano jedno życie i pożegnano drugie. Podczas porodu doszło do pewnych komplikacji, w wyniku których matka Matta zmarła. Alvetus nie przejął się tym faktem jakoś znacząco. W zasadzie to nie chciał nawet widzieć syna. Wolał zabawiać się w swoim łóżku z kolejną młodziutką kochanką.

Przez jakiś czas Matthew wychowywał się w rodzinie matki, gdzie wiódł całkiem normalne życie. Sielankę tę przerwała nagła decyzja Alvertusa, który postanowił z dnia na dzień, że uzna Matthew za swojego syna. Da mu nazwisko i prawo do dziedziczenia, ale tylko pod warunkiem, że chłopak zamieszka razem z nim. Nigdy nie zdradził co nim wówczas kierowało, a tajemnicę tę zabrał ze sobą do grobu.

Dom ojca okazał się diametralnie różnić od tego, do czego chłopak przywykł. Położony na uboczu był idealnym miejscem na to, by Alvertus mógł oddawać się swoim chorym żądzom. Przez jego łóżko przewijały się coraz młodsze dziewczyny, a on wymyślał coraz dziwniejsze zabawy. Temu wszystkiemu przypatrywał się dorastający Matt. Wywarło to na nim dość spore piętno, z którym nie poradził sobie do dzisiaj. Ukształtowało to sposób w jaki odbierał relacje damsko-męskie.

Wydawało się, że Amanda będzie kolejną dziewczyną, którą Alvertus zostawi, gdy już się nią znudzi. Sprowadzona do rodzinnej posiadłości od razu wzbudziła zainteresowanie Matta. Niespełna rok starsza od niego dziewczyna, która pojawia się w ich domu w jakimś tajemniczym celu. Chłopak nie domyślał się, że w tym przypadku również chodzi o jego ojca, który postanowił pojąć za żonę dwunastolatkę. Dotąd Matthew nie interesował się tym, co wyprawia jego ojciec, a przynajmniej starał się za bardzo nie przywiązywać do kobiet, które przewijały się przez ich dom, bo te nadzwyczaj szybko z niego znikały. Tym razem coś się jednak zmieniło. Amanda i Matt nawiązali nić porozumienia, w czym zapewne pomógł im fakt, że byli prawie w tym samym wieku. Nie rozumieli wówczas co to wszystko dla nich oznacza.

Z biegiem czasu zaczęli się coraz lepiej dogadywać. Dorastali pod jednym dachem i z pewnością nie odnosili się do siebie jak macocha i pasierb. Byli raczej jak rodzeństwo, przy czym jedno sypiało z ojcem drugiego.

Alvertus był bestią. Matthew zrozumiał to już jako pięcioletni chłopiec, gdy ojciec niewzruszony obecnością chłopca jedzącego kolację zerżnął na jego oczach jedną ze swoich kochanek. Matt do dzisiaj pamięta jak jego niedojedzony posiłek trzęsie się w rytm ruchów bioder Alvertusa, gdy ten napierał na leżącą na stole dziewczynę. Jęki, sapanie i czerwona od wysiłku twarz pokryta potem. Wymiotował później przez prawie godzinę.

Uratowanie Amandy. Stało się to dla niego głównym celem, któremu poświęcał każdą wolną chwilę. Wbrew woli ojca namawiał dziewczynę, by ta uciekała, póki był na to czas, ale ona zdawała się być całkowicie niewzruszona na jego prośby. Płakał, szarpał i błagał, a ona wciąż trwała w przekonaniu, że nie może opuścić Alvertusa. Darcy w końcu dowiedział się, że jego krnąbrny dzieciak, którego łaskawie uznał za własny pomiot, bezczelny bękart, zaczął gryźć rękę, która go karmiła. Zamknął chłopaka w pokoju wcześniej kilka razy okładając syna pogrzebaczem. Kara nie podziałała. Matthew dalej próbował bezskutecznie ratować macochę, a Alvertus za każdym razem mścił się na nim okrutnie.

Nie rozumiał, dlaczego zamknął ją w piwnicy. Wiedział jedno – nie była już sobą i dwunastoletnia dziewczynka, którą znał zniknęła już na zawsze. Szczerze nienawidził za to ojca i poprzysiągł mu zemstę. Długo ją planował w trakcie wielu nieprzespanych nocy, słuchając jęków kobiet dobiegających z sypialni jego ojca.

Płomienie. Chciał raz na zawsze zniszczyć wszystko to, co kojarzyło mu się z okrucieństwami ojca, a być może także i raz na zawsze zakończyć życie tego potwora, którego nigdy nie traktował jak rodzica. Podłożył ogień w środku nocy, w kilku miejscach, wcześniej upewniwszy się, że Alvertus będzie oddawał się swoim chorym praktykom. Matt uwolnił Amandę i ruszył do wyjścia, sądząc, że dziewczyna podążała tuż za nim. O tym jak bardzo się mylił przekonał się już na zewnątrz. Wrócił do płonącego budynku, by ją odnaleźć. Wiedziony intuicją podążył od razu do sypialni starego Darcy’ego, gdzie na dobre rozgorzała kłótnia między ojcem Matta, a jego młodą żoną. To co wydarzyło się później trwało jego zdaniem kilka sekund. Działał automatycznie. Podłoga zarwała się, a łóżko, na którym znajdował się jego ojciec z kochanką runęło wprost w płomienie.

Była całkowicie obojętna, niczym szmaciana lalka. Matthew dokładnie nie pamięta jak razem uciekli z ogarniętej pożarem posiadłości. Wie, że chwycił dziewczynę za ramię, a chwilę później stali już przed budynkiem. Nie czekali aż ktoś ich tu znajdzie. Jeszcze tej samej nocy chłopak odprowadził Amandę do jej rodzinnego domu, o którym mu kiedyś opowiadała. Tam stanął twarzą w twarz z jej ojcem, który rzucił się na niego wyrzucając go za próg. Vincent zagroził, że jeżeli Matt kiedykolwiek znów się u nich pojawi to władze dowiedzą się co tak naprawdę wydarzyło się w rezydencji Darcy’ego. Więcej nie widział ani jej ani nikogo z jej rodziny.

Matthew zamieszkał z rodziną matki, która wciąż znaczyła sporo na Kapitolu. Przyjął ich nazwisko i wydawało się, że wszystko się już ułoży. Sielanka ta nie trwała zbyt długo. Wybuch powstania zaskoczył wszystkich. Rodzinę rozdzielono. Matt nie ma pojęcia co stało się z jego bliskimi. Czy uciekli? A może zginęli? Umieszczono go w Kwartale Ludności Cywilnej, gdzie znalazł pracę w lokalnym klubie.