Rok pięćdziesiąty drugi, dość niezłe czasy jak dla Dystryktu Drugiego. Nowy rok, zimna, jeszcze śnieg delikatnie prószył w nocy kiedy na świat przyszedł ten mały gnojek. Tak, gnojek, tak przynajmniej nazywał go sam ojciec, ten co to bzyknął kobitkę i rzekomo zarabiał. Jak można więc spokojnie wywnioskować, dzieciństwo nie było łatwe. Co prawda, uczęszczał do szkoły, pomagał w rodzinnym biznesie, restauracji. Jednakże codzienne nabywanie nowych siniaków, otarć nie należało do najłatwiejszych. Już nieraz i nie dwa jako dziecko był zmuszony chodzić z podbitym okiem za to, że spóźnił się dwie minuty. Ugh, nie polecam tego nikomu. Wywarło to wiadomo, dość spory wpływ na psychice Christophera, ale nie ma co się zagłębiać za bardzo w przeszłość, jest o wiele ciekawszych rzeczy.
Mianowicie wybuch wojny, jeśli tak to w ogóle można nazwać. Sprzeciw ludności wobec obecnej władzy, rebelianci atakujący Głodowe Igrzyska. Jednym z takowych wojowników za dobre imię był sam Chris, tak, tak! Nie mylicie się! Był rebeliantem i gdyby nie to, że grozi im do tej pory więzienie to za pewne nie ukrywałby tego przed nikim. Właśnie stąd też najprawdopodobniej wywodzą się jego umiejętności strzeleckie, niezły gościu, co nie?
Zdołał uciec i się schować, minęło kilka, kilkanaście dni zanim wyszedł z ukrycia. Jako rzekomo dobry człowiek, prowadzący restaurację miał możliwość zamieszkania tam gdzie było mu najwygodniej. W dzielnicy rebeliantów, ba! Szybko znalazł sobie robotę barmana w kasynie i jakoś chłop sobie żyje i wcale nie narzeka.