Ojca nie zna, nie pamięta, nigdy też go nie poznał. Od najmłodszych lat istniała tylko matka, którą bardzo kochał i która dokładała wszelkich starań, żeby jej synek wyrósł na porządnego mężczyznę. Oczywiście James jej się za to odwdzięczał już nawet jako dziecko. Za wstawiennictwem rodzicielki pobierał lekcje gry na gitarze i fortepianie. Od małego kochał muzykę i wiedział, że właśnie nią będzie chciał się w dorosłym życiu zajmować. Niestety los płata różne figle i młodzieniec nie mógł się temu w całości poświęcić. Matka zaszła bowiem w ciąże (chodziły plotki, że w wyniku spotkań z mężczyznami, za które pobierała pieniądze), ale Jamesa nie obchodził sposób w jaki jego młodsza siostra została poczęta. Wiedział, że matka robi wszystko, żeby zapewnić swojej rodzinie jak najlepszy byt i bardzo się przy tym stara. Właśnie dlatego zajął się zajęciami dorywczymi. Od rana do południa spędzał czas na łodzi pomagając przy tym rybakom, a nawet sam stał się jednym z nich. Później natomiast spędzał czas w swoim garażu reperując różne sprzęty. rowery, a czasem nawet grzebiąc w samochodach. Prawdę mówiąc był taką złotą rączką, która imała się wszystkiego, żeby zapewnić swojej rodzinie parę groszy. Tak wiódł całkiem szczęśliwe życie, a jego siostrzyczka stała się oczkiem w jego głowie.
Nawet po śmierci matki nadal dawał radę z zarobkami, ale czasy były coraz gorsze. Życie w dystryktach stawało się trudniejsze, a potrzeby wcale nie malały. Nic więc dziwnego, że w końcu ludzie się sprzeciwili. Czwórka była drugim dystryktem, który wyraził jasną dezaprobatę wobec działań rządzących i za to spotkała ją niezwykle surowa kara. Cała aglomeracja została zbombardowana, pozbawiając przy tym życia tysiące osób, a w tym, niestety, i siostrę Jamesa. Są to jednak bardzo ciemne chwile jego życia i nikomu ich jeszcze nigdy nie przybliżył, więc zostawmy te informacje owiane nutką tajemnicy. Skupmy się jednak na czymś jaśniejszym. James również przyłączył się do rebelii, mając nadzieję na to, że w końcu coś się zmieni. Niestety bombardowanie dopadło i jego, a dodatkowo zostawiło na jego plecach długą bliznę, bo rozciągającą się do prawego barku aż do lewego biodra. Jednak właśnie w szpitalu poznał osobę, która chociaż na moment pozwalała mu zapomnieć o śmierci jego siostry. W jej towarzystwie zawsze się rozpromieniał i otwierał na ludzi. Tą osobą była pielęgniarka o imieniu Mona. Mógł nawet śmiało stwierdzić, że została jego przyjaciółka.
Niestety po wyjściu ze szpitala już nigdy nie spotkał tej kobiety, która tak troskliwie się nim opiekowała. Zamiast tego dalej walczył z rządem, aż w końcu rebelianci dopięli swego. Niestety prezydent Coin wcale się od nich nie różniła. To właśnie sprawiło, że James zaczął się o niej niepochlebnie wyrażać, a w efekcie został skazany na życie w KOLCu. To jednak w niczym mu nie przeszkadzało. Wreszcie mógł zająć się muzyką i dorabianiem sobie na boku. Wiedzie spokojne życie, które pełne jest jednak żalu.