Freya urodziła się 13 czerwca 2256 roku. Jej rodzice bardzo ją kochali i próbowali zapewnić jej bezpieczne i miłe dzieciństwo. Próbowali, ale nie zawsze im się udawało. Dziewczyna za wszelką cenę chciała biegać po drzewach, co pewnie ma związek z dystryktem, gdyż jest z dystryktu siódmego, odpowiadającego za wszelakie meble, papier i wszystko inne wyrobu drewnianego. Miała wielu kolegów i koleżanek, czyli nie była dzieckiem ponurym, cichym etc. Miała towarzyszy do zabaw, w późniejszym czasie do rozmów. Rodzice patrzyli na nią z dziwnym lękiem, jakby obawiali się, że ją stracą. A w wieku 10 lat zrozumiała dlaczego. Wtedy mama musiała jej wytłumaczyć co to są dożynki i na czym polegają. Po szczegółowym wytłumaczeniu Freya była zdumiona oraz przestraszona przed następnymi latami. A jeśli ona trafi na arenę? Jeśli ona będzie jedna z tych, którzy będą, albo mordować, albo będą ginąć? Od tamtej pory mniej się uśmiechała, ale nie zaprzestała znajomości. Widać było, że jej przyjaciele też się o tym dowiedzieli, dzięki czemu mięli kolejne godziny rozmów o tym temacie. Pierwsze dożynki dziewczynka spędziła w stresie i modłach by jej nie wybrano. I nie wybrano! Cieszyła się, choć wiedziała, że to dopiero pierwsze z sześciu dożynek, na których może zostać wylosowana. Od tamtej pory trenowała szybkość, zwinność, siłę, a tata nauczał ją co jest jadalne, a co nie, jak rozpalić ognisko i dawał inne porady, ponieważ sam wygrał Igrzyska, więc wiedział trochę o tym temacie. I stało się. Chłopak Freji został wybrany na arenę. Dziewczyna strasznie się o niego bała i, gdy był pokazywany w telewizji ciągle na niego patrzyła. Skończyło się na tym, że został zabity przy ostatecznym starciu. Freya płakała, wrzeszczała, nie dało jej się uspokoić. Dopiero miesiąc po śmierci jej chłopaka dziewczyna wzięła się w garść i trenowała z nową determinacją. Gdy Freya miała 17 lat na dożynkach została wylosowana mała dziewczynka, skądś ją kojarzyła. Mimo zastrzeżeń ojca, by przenigdy się sama nie zgłaszała było jej za bardzo żal dziewczynki i zgłosiła się. Wiedziała, że ta decyzja mogła ją zabić. Na prezentacji dostała 11 punktów, co było, aż zbyt nieprawdopodobne. Zaprezentowała swoje umiejętności władania toporem, rzucaniem nożem oraz strzelaniem z łuku. Pokazała także jak szybko rozpala ognisko i takie tam. Gdy wystartowała na arenie po gongu od razu rzuciła się w stronę jakiegoś plecaka, a obok niego długiego noża. Była pierwsza na miejscu, wzięła również na zapas drugi plecak, co był o wiele cięższy, wydawało jej się, że w nim były różne typy sztyletów etc. Arena składała się z wielkiej puszczy. Rzuciła się jak najszybciej w stronę lasu, szukając źródła wody i dobrych miejsc na nocleg. Pierwszego dnia umarło, aż dwanaście osób, zawodowcy w tym roku byli szczególnie silni. Freya swojego pierwszego człowieka zabiła w trzeci dzień rzucając w niego igłą nasączoną trucizną, którą znalazła w tamtym ciężkim plecaku. W ogóle w nim było wiele takich igieł, w oddzielnej kieszonce, ale także trzy noże do rzucania i jeden do walki wręcz. Igrzyska skończyły się wygraną Freji. Zawodowcy pozabijali się nawzajem, z powodu jakiegoś konfliktu, a Freya zabiła ostatniego z nich i wygrała igrzyska. Widząc śmierć na igrzyskach wszystkich dzieci Freya znienawidziła Kapitol za to co zrobił. Po igrzyskach dziewczyna zaczęła uczyć się różnych styli sztuk walki, bez broni. Podczas buntu przeciw Kapitolowi dziewczyna pomogła znacząco dystryktom w obaleniu Kapitolu. Strzelała celnie, jednak podczas wojny umarł jej ojciec. Nie użalała się tak jak po stracie chłopaka, gdyż już wyrosła i wiedziała, że taki widok prędzej czy później i tak musiała by zobaczyć. Po wojnie dziewczyna została instruktorką sztuk walki.