Warm me up in the nova's glow

Dobrze było być dzieckiem. Drugim, więc nieco w cieniu, mniej objętym planami rodziców, ale wciąż z zapewnionymi wygodami i wszystkim, czego się zapragnie. Nikt nigdy nie musiał zamartwiać się o Morraine, bo zawsze miała to, czego potrzebowała. Może jedynie jej nieśmiałość była nieco niepokojąca, nie miała wielu koleżanek i zawsze spędzała czas raczej na uboczu, bardziej z nosem w książce niż malując tatuaże na kolorowankach. Mama zawsze wspominała, że Morraine powinna zostać stylistką albo fryzjerką, a szczytem szczęścia byłoby, gdyby dostała się do ekip przygotowawczych do Igrzysk. Aine tylko się uśmiechała i kiwała głową, nie chcąc się sprzeciwiać.

And drop me down to the dream below

Im była starsza, tym coraz wyraźniejsze dla niej stawało się, że nie moda jest dla niej ważna, że nie chce kolorowych włosów i tatuaży. Kiedy jej koleżanki zmieniały kolor włosów na różowe, niebieskie, zielone, ona chorowała za każdym razem, gdy mama umawiała ją na wizytę. Kilka razy się nie wywinęła i musiała zmieniać fryzury, nie chcąc, żeby rodzice byli na nią źli. Wsparcie zawsze miała w bracie, który za każdym razem spieszył jej z pomocą, zapewniając rodziców, że Morraine źle się czuła już od dłuższego czasu i nie ma sensu wypuszczać jej z domu.

'Cause I’m only a crack in this castle of glass

Charles okazał się dla niej największą inspiracją. Kiedy wyprowadził się z domu, ignorując plany matki co do ułożenia mu życia, dla Morraine zaświeciła gwiazdka. Wtedy pierwszy raz powiedziała, że nie chce farbować włosów, wszystkie wszczepienia są dla niej brzydkie i ona tego robić sobie nie będzie. Coraz bardziej oddalała się od ludzi, nie mając z nimi tematów. Odróżniała się, w końcu wyglądała tak normalnie, więc ignorowali jej opinie, kiedy mówili o czymś, o czym miała pojęcie, a przez większość czasu wcale nie umiała rozmawiać z nimi, kiedy mówili o Głodowych Igrzyskach, nowych trendach w stylizacjach i ostatnich metodach implantowania biżuterii wprost na ciało. W końcu znalazła swoje powołanie, nauka kusiła ją od zawsze i wreszcie wciągnęła na stałe.

Hardly anything there for you to see

Matka zrozumiała, że nici z marzeń o córce-projektantce, a chcąc mieć wciąż jedno dziecko przy sobie, chyba wreszcie przestała walczyć. Spełniały się marzenia Morraine o nauce, laboratoriach i poprawie czasów. Dzięki bratu zaangażowała się w walkę ze Snowem, cichą i bardzo zakonspirowaną, ale nie mogła dłużej znieść patrzenia na zabijanie dzieci i wykorzystywanie dystryktów. Pomagała w miarę swoich możliwości, a tuż po zwycięstwie ukryła w swoich laboratoriach, pracując nad prywatnymi projektami. Zawiodła się jednak głęboko, bo myślała, że wreszcie zapanuje spokój. Nie podobają jej się rządy Coin, ale Aine nie wyraża swoich poglądów. Pracuje... i pracuje. Nadal się nie wychyla, nadal jest tą małą myszką, która siedzi pod miotłą.

For you to see