Moi, jeszcze się nie przywitałam, a pomyśleć, że jakiś miesiąć tutaj już siedzę? No właśnie... Tak trochę nie ładnie, no ale cóż.

Mam na imię Aleksandra, pochodzę z pierwszej stolicy Polski, pracuję sobie jako zwykły pracownik produkcji, denerwuję się codziennie na mój zawieszający się komputer, ale przynajmniej żyje.

Bywam nudna. Czasem nawet bardzo.

Jakieś pytania? Nie? Grejt.

Ale ja cię kocham, robolu.
Wiesz o tym. ♥

Wiem, że mnie kochasz, Żulu. Cieszy mnie to tak niemiłosiernie mocno. Ja noł. (Wyznania na stronach internotych, tresseme ooh-la-la ♥.)

JA mam pytanie dotyczące tego co oznacza i skąd się wziął taki podpis!
Jestem słabym deszyfrologatorem (ale świetnym słów kreatorem!)

To fragment piosenki "Whiskey Bar" napisany w runach, żeby sprawić niektóre ciekawskie dusze w stan przerażającej żądzy odszyfrowania tego napisu. Chciałam trzepnąć stare zaklęcie islandzkie, aczkolwiek pismo runiczne z tych, których pobrałam w internecie nie mają dwóch liter, które dość często powtarzają się w tym zaklęciu... dun, dun, dun. (Albo ja nie potrafię ich wklepać?)

Ooo rety jednak słaby ze mnie czarodziej, a runy... hmm, znasz/kojarzysz je tak na serio czy wykorzystałaś jednorazowo?
Bo jeśli to Twoja broszka tak naprawdę to ŁAŁ. Najbardziej oryginalna umiejętność z tych które mi znane osoby posiadają.

Chciałabym. Tyle z tego jak znam runy. Kiedyś się uczyłam ich na pamięć, teraz pozapominałam.

Wszystkich tych, którzy biorą udział w misji z bombami w kanałach chciałam przeprosić, że przeciągnęłam nieco rozgrywkę, ale powodem była poniższa blond-kochana-duszczka, która przeciągnęła mój pobyt w takiej małej miejscowości koło mojego wypiździejewa dzięki delikatnemu przekupstwu w postaci Krupnika:


Jednocześnie proszę o przebaczenie albo stos. ;_;

Jestem pod wrażeniem zdjęcia. Ba, miny! Urzekło mnie. Swoją drogą, no cześć Robolu, ja też Cię lubię.

Jakie szaleństwo.

Też Cię kocham.