Historię Charliego należałoby zacząć od krótkiego przedstawienia sytuacji panującej w jego rodzinie. Rodzice chłopaka pochodzili z Kapitolu, gdzie spędzili większą część swojego życia, otoczeni luksusem i indoktrynowani wpajanymi im zasadami. Ich małżeństwo było raczej przyczyną niewielkiego skandalu niż powodem do radości. Rodzice panny młodej kategorycznie sprzeciwili się temu związkowi, przez co rodzina zerwała z nią wszelkie kontakty. To jednak młodym jakoś niezbyt dokuczało, zwłaszcza, że oboje byli raczej zwolennikami nowego porządku, cokolwiek miałoby to oznaczać dla nich i społeczeństwa. Początkowo nie uważali się za buntowników, ale z biegiem czasu coraz mniej podobało im się to, co wyprawiała władza. Kulminacyjny moment nastąpił w momencie, gdy dowiedzieli się o istnieniu Dystryktu Trzynastego, tego, który oficjalnie powinien być kupą gruzu i kamieni. Decyzję o ucieczce planowali długo, w końcu decydując się na ten niebezpieczny krok, zwłaszcza, że mieli to uczynić z niespełna dwumiesięcznym dzieckiem. Wiedzieli jednak, że to jedyny sposób na to, by ich syn mógł dorastać w świecie, który sobie wymarzyli.
Wersje wydarzeń co do tamtej nocy są dość sprzeczne. Nie podlega wątpliwości, że Smithowie do ucieczki wykorzystali pociąg, którym na igrzyska sprowadzano zawodników. Jak to uczynili i czy przeżyli jest kwestią sporną. Wiadomo, że ich syn dotarł do Trzynastego Dystryktu z jakąś kobietą - czy była to jego matka ciężko powiedzieć. Wkrótce po przyjeździe na miejsce chłopak został oddany do jednego z tamtejszych sierocińców, gdzie dorastał opuszczony przez rodzinę, bez jakichkolwiek przyjaciół. Odcisnęło to w nim dość głębokie piętno, z którym zmaga się po dziś dzień. Z sierocińca uciekł w wieku trzynastu lat świadomy tego, że jego zadaniem jest branie czynnego udziału w budzącej się rebelii. Zamieszkał w jednym z obozów należącym do jednej z grup planujących zryw. Pełnił tam rolę kuriera, który dostarczał wiadomości pomiędzy poszczególnymi obozami. Nigdy nie ukończył szkoły średniej. Pomimo młodego wieku uczestniczył w powstaniu i tylko chyba jakiemuś niewyobrażalnemu szczęściu udało mu się to przetrwać. Nie był w końcu typem dzieciaka, który dobrze władał bronią. Po przejęciu władzy przez prezydent Coin, chłopak odkrył, że nie wszystkim będzie dobrze żyło się w nowych realiach. Jego miejscem zamieszkania stały się opuszczone ulice Ziemi Niczyich, gdzie nieocenione okazały się jego umiejętności - by przeżyć musiał kraść i to też stało się jego codziennością. Do czasu, gdy nie odnalazła go kuzynka, Morraine Lowell. Początku ich znajomości z pewnością nie można zaliczyć do najbardziej udanych, ale z biegiem czasu Charlie zaufał dziewczynie, która zdawała się być przeciwieństwem tego, co wyobrażał sobie o rodzinie matki. Morraine pomagała mu w miarę swoich możliwości, m.in. dostarczając mu jakąś żywność, czy ubrania. Charlie był skłonny uwierzyć, że los w końcu się do niego uśmiechnął, ale dość szybko rzeczywistość ostudziła jego zapał. Tragiczna śmierć kuzynki zakończyła jeden z lepszych okresów jego krótkiego życia. Znów znalazł się sam na ulicy pełnej złodziei, oszustów i innych dużo gorszych typów.
Przez jakiś czas próbował tak egzystować, ale szybko zdał sobie sprawę z tego, że nie wiedzie mu się najlepiej. W końcu podjął decyzję - od Morraine słyszał, że jej brat jest pracownikiem w Capitol's Voice. Nie wiedział dokładnie na jakim stanowisku chłopak pracował, ale najważniejsze było to, że posiadał jakiś rodzaj władzy. I fakt ten Charlie postanowił wykorzystać dla własnych celów...