Pamiętacie alarm w Trzynastce? Zero paniki, każdy wykonywał swój rozkaz, każdy wiedział jak się zachować. Parę minut do nalotu, trzeba zejść do bunkru położonego daleko w głąb ziemi. Kolejne poziomy, kolejne metry, kolejne minuty. Rozglądanie się wokół. Gdzie jest Henry, gdzie mój mąż?
Drzwi zamknięto, już nikt nie mógł się dostać. Pierwszy nalot, ziemią wstrząsnęło. Może on tutaj jest? Wśród tych tysięcy ludzi? Może po prostu pomógł schorowanej kobiecie dojść do jej miejsca odpoczynku? Może podał małemu chłopczykowi ukradkiem butelkę wody? Przecież Henry miał tak dobre serce.
Ale nie, męża Franceski nie było w bunkrze. Nie zdążył, bo chciał pomóc dziewczynce, która zgubiła się gdzieś pomiędzy szpitalnymi łóżkami. Wystraszona, blada, chyba przywieziona z Dwunastki. Sierota. Nikt o niej nie pamiętał. Zginęła wraz z Henrym, ta bezimienna dziewczynka.
Po obaleniu rządów Snowa przyszedł czas na nowy rozdział. Nową epokę. Francesca, wraz z wieloma innymi żołnierzami, zgłosiła się do służby Strażników Pokoju. Wykonuje rozkazy, sprawdza przepustki. Próbuje znaleźć sens w świecie, który go już nie posiada.