First topic message reminder :

Duży pokój mieszczący w sobie jednocześnie kuchnię i pokój dzienny.

Malutka sypialnia, w której mieści się jedynie dwuosobowe łóżko. I nic więcej. Wszelkie szafy są w salonie.

Łazienka. Też niewielka, bez luksusów. Prysznic, umywalka, toaleta, pralka. Wciśnięte na siebie tak, że da się tylko obrócić.

Nie ruszał się leżał spokojnie, nawet gdy muskała palcami jego twarzy, nie przeszkadzało mu. Wręcz odwrotnie zmrużył oczy słuchając jej łagodnego i spokojnego głosu. Co czuł, co myślał, nic, delektował się chwilą, każdym ułamkiem spokoju, tego miejsca tego pokoju. Nawet puste szklanki nie wołały go aby je zapełnić. Tą ciszę przerywało tylko kołatanie jej młodego serca, pulsująca niczym górski strumień krew w żyłach. Dopiero ostatnie pytanie sprawiło że otworzył oczy.
- Nie mam, a czy można nazwać że miałem kogoś? To były chwilowe znajomości jeśli można uznać to za jakiś związek to tak miałem kogoś, ale nie była to wielka miłość pochłonięta, emocjami, rządzą, porywem serca i innymi wzniosłymi epitetami, trwała zazwyczaj kilka dni, może tygodni... Myślisz że dlaczego jestem sam taki człowiek jak ja pozbawiony uczuć tylko był by kulą u nogi dla drugiej połówki... tak tak to się nazywa? Bo miłość to odpowiedzialność, a ciężko będąc kimś takim jak ja być za kogoś odpowiedzialnym.
Długi monolog o miłości. Wynikło to z dziury w głowie Burnetta.

Jej też najwyraźniej brakowało czegoś takiego, chwili spokoju, bez stresów. Po prostu moment odpoczynku, a że sama być nie lubiła to taki był najlepszy. Może i dobrze, że Kevina tu ciągnęło? W końcu okazał się kimś zupełnie innym niż mogłaby podejrzewać. Na pewno nie był jak kolejny napalony klient, który po ogromnej ilości alkoholu "przypadkowo" myli ją z prostytutką i bierze się do macania. A to była jedna święta zasada - nie dotykać, nie klepać, nie podszczypywać - ręce przy sobie.
- Hm.. Może po prostu nie trafiłeś na tą odpowiednią.. - mruknęła już rozespana. - Czy coś takiego.. Mam nadzieję, ze jeszcze na kogoś trafisz. Podobno to piękna sprawa. - sama nie miała pojęcia. Jej życie w tej sferze było zupełnie płytkie.
Chyba alkohol ją usypiał, poprawiła się i objęła Brunetta w pasie, zamiast miziać go po poliku. Co prawda było tam średnio wygodnie, bo i miejsca nie za dużo, ale chyba jej to nie przeszakadzało.

Może i dlatego sam Burnett na nią się nie rzucił już w progu mimo że wyglądała kusząco. Przecież mógł to zrobić, a czy chciał, zostanie to w głowie Burnetta, leżał nieruchomo. Dopiero gdy jej dłoń powędrowała w okolice jego biodra podniósł lekko głowę, jednak zaraz ją opuścił, uff, a może szkoda.
Żeby ona wiedziała jak było płytkie życie Burnetta w tej sferze, głównie chodziło o zaspokojenie podstawowych potrzeb, nigdy nie zagłębiał zbytnio w tematy. Dlatego to co mówił zawsze było podparte słowem podobno. Czuł jak jej oddech się uspokaja, staje się dłuższy i łagodniejszy.
- Chcesz żebym poszedł? - szepnął by nie zakłócać zbytnio ciszy panującej w pomieszczeniu. Powiedział to chociaż wcale nie chciał wychodzić, nie spieszyło mu się nigdzie, kto by go tam szukał.

Dzień był dla niej długi i pełen stresu, przynajmniej pod koniec. Może wiec teraz czując się przy Kevinie bezpiecznie dawała sobie odetchnąć? Nie zastanawiała sie nad tym, dlaczego tak się czuła. Było to dziwne, znała go krótko, wcześniej kojarzyła tylko z wizyt w Violatorze. Może po prostu zachowywał się przy niej tak, że wzbudził jej zaufanie? Cholera wie. Na pewno mógłby to wykorzystać, ale nie chciał. Być może była to kolejna rzecz, która ją do Kevina przekonywała.
- Hmm? - mruknęła juz przysypiając. - Mmm.. nie.. chyba, że chcesz.. - wymruczała w Brunetową koszulę czy co tam miał na sobie. Przecież nie będzie go na siłę trzymać w domu, tym bardziej że sama właśnie zasypia. Co prawda wygodniej by się zasypiało w większym łóżku w sypialni, ale nie chciało jej się ruszać.

- Nie chcę - pokręcił przecząco głową, a właściwie to był tylko niewielki ruch głową. Potem wzrokiem obiegł jeszcze raz mieszkanie, no spać tu raczej nie spała. Uchylone lekko drzwi do sąsiedniego pomieszczenia jasno dawało do zrozumienia że to tam jest sypialnia. Nie pozostało nic innego dla Burnetta jak wysunąć się powoli spod dziewczyny. Nachylił się nad nią i wziął ją na ręce. No za wiele dźwigania to on nie miał, Ydira była drobną dziewczyną.
- Chodź położysz się normalnie - rzucił przenosząc ją do drugiego pomieszczenia, położył delikatnie na łóżku i nakrył kocem.
- Tu chyba będzie wygodniej - dodał po czym sam usiadł obok niej, kładąc swoją dłoń na jej policzku.
Taka spokojna, śpiąca wyglądała całkiem inaczej niż tańcząc na róże, niewinnie, delikatnie. Gdyby ktoś jej nie znał nigdy by nie powiedział że jest tancerką w klubie.
- Posiedzę jeszcze, ty spróbuj zasnąć - szepnął po czym wstał wyszedł z pokoju zgarną ze stołu butelkę i jedną szklankę by wrócić na łózko, usiadł opierając się o jego szczyt. Z tą miał dobry widok na twarz dziewczyny, szklanka wypełniła się alkoholem a butelka znalazła się na nocnej szafce. Obecność Yadiry dawał mu spokój, co więcej było potrzebne... może coś...

Mruknęła coś gdy wstawał, chyba niezadowolona. Myślała, że sobie pójdzie, a ona znów zostanie sama. Ale najwidoczniej nie, bo Kevin podniósł ją po chwili, a dziewczyna skuliła się w jego ramionach i dała przenieść bez przeszkód. Na łóżku zwinęła się w rozespaną kulkę i uśmiechnęła sennie, czując dotyk na policzku. Po chwili obróciła głowę i cmoknęła Brunetta we wnętrze dłoni.
- Mhmm.. - nie uchyliła nawet jednego oka gdy wstał. Dopiero gdy dosiadł sie z powrotem po dłuższej chwili przekręciła się na plecy i spojrzała na niego, mrużąc powieki.
- Możesz też się położyć jak wypijesz. Nie lubię spać sama.

- Nie wiem czy powinienem, tam była kanapa tu jest łóżko - Położenie się obok dziewczyny mogło by popsuć całą atmosferę, tak wydawało się jemu. Chyba popsuć. Sam nie wiedział co zrobić, na jej słowa przysuną swoją szklankę do ust, wzrok zawędrował na jej zawartość, teraz każdy łyk przybliżał go do leżenia przy kobiecie, której ciało mógł podziwiać, teraz jego myśli powędrowały do tego wizerunku Yadiry, dzikiej, namiętnej i seksownej. Uśmiechnął się sam do siebie, może w myślach, jednak kącik ust drgną mu do góry. Spojrzał na dziewczynę, chwile mierząc ją i jej kształty, smukłe linie jej ciała odbijające się od koca.
- Może lepiej nie - rzucił, a kącik ust powędrował w ten sam sposób co przed chwilą - jestem tylko facetem, bez uczuć i bez wpływu na niektóre swoje narządy.
Uśmiechnął się w jej kierunku, trochę rozbawiony tym co sam gada.

- Po prostu więcej miejsca. - uśmiechnęła się lekko i przeciągnęła. Dla niej nie było różnicy, albo nad nią teraz się nie zastanowiła.
Sama z lekkim szumem w głowie chyba nie do końca myślała o tym jak myślą faceci. Nawet gdyby nie chcieli to i tak.. Doskonale o tym przecież wiedziała, pracowała z nimi przecież cały czas. Owszem, zdarzały się kobiety w klubie, ale zdecydowanie rzadziej.
- No ale chyba te narządy kontrolujesz, co? - uśmiechnęła się też, trochę bardziej rozbudzona.

- Noo yyy kontroluje - rzucił spoglądając się w jego kierunku - no raczej nie moczę się w portki jeśli o to chodzi, nawet ekstremalnych sytuacjach - ponownie się uśmiechnął - tylko on mi czasem podpowiada głupie rzeczy.
Proszę nawet Burnett potrafi żartować z samego siebie, kto by pomyślał, nie jest takim bucem na jakiego wygląda.
- Wiesz jeszcze dochodzi kwestia głowy - uśmiechnął się tajemniczo - ... a ty miałaś spać?

Parsknęła śmiechem i znów zwinęła się na łóżku.
- Głupie rzeczy? - zapytała odruchowo, ale zaraz stwierdziła, że to może być całkiem głupie pytanie. - Nie, nieważne. Chyba nie chcę wiedzieć. - wzruszyła lekko ramionami. Nadal była wyraźnie senna.
- Głowy? - znów zapytała, podnosząc wzrok na żołnierza. - No miałam, miałam, ale kłaść się nie chcesz to gadam.. - wymruczała w poduszke, a którą sie znow polozyla.

- Tak głupie, nie jestem zbyt mądry nie?! - Uśmiechnął się w jej kierunku, jednak trwało to bardzo krótko a uśmiech był zasłonięty szklanką w alkoholem. Wlał w gardło ostatni jego łyk, by ten rozlał się po jego krtani sięgając żołądka. Co miał zrobić, myśli zaczęły mu kołatać w głowie, to nie dobrze, Straggler nie lubił gdy dla niego nie było coś białe albo czarne, gdy nie znał odcieniu sytuacji. Bo przecież wszystko jest czarne i białe, a to nie było. Dlaczego?
Nachylił się nad dziewczyną pocałował ją delikatnie, noo właśnie w co w czoło, policzek, usta? Wybrał policzek pośrednie rozwiązanie.
- Pójdę już - rzucił po czym wstał z łóżka by podejść do drzwi. Tu się zatrzymał odwórcił w jej kierunku stał tak przez chwilę patrząc na nią. To był dobry moment aby wyjść, dla obojga dobry.
- Dziękuję, zadzwoń, gdybyś coś potrzebowała, lub od tak po prostu potem znikną za drzwiami.
Stał tam jeszcze przez chwilę, z opartym czołem i dłonią o drzwi, jakby schodziło z niego powietrze. Wyjął papierosa i zapalił. Potem wyszedł z budynku a jego kroki skierowały się w kierunku koszar.

ZT