---> odbudowany most

Po rozmowie z Shaw'em właściwie nie rozmawiał z nikim, wrócił do koszar, przebrał się w mundur i poszedł jeść te gówniane jedzenie. Wszedł do środka zatrzymując się tuż za wejściem, zaciągnął się po raz ostatni by wyrzucić kiepa do kosza stojącego tuż przy wejściu. W drzwiach stał jeden z największych skurwysynów w armii Straggler, podobno bez uczuć, podobno bez litości, podobno mający w dupie wszystko... podobno. W stołówce siedział sam, zazwyczaj w kącie, nie wdawał się w dyskusje z innymi. Nie szukał też w śród nich przyjaciół, a może było warto, może czasami trzeba było gębę do kogoś otworzyć. Po co?! Wygadałeś sie ostatniej nocy na moście, aż ci w gardle zaschło, a może to po wódce, chuj kto by tym się martwił.
Wolnym krokiem podszedł do okienka z żywnością by odebrać swoją rację. Jedyne co było dobre w tym żarciu to to że było za darmo. Usiadł przy stoliku w kącie, zawsze tu siadał, widział całą stołówkę, kto wchodzi, kto wychodzi. Widział jak inni żołnierze wpieprzają ze swojej miski, niektórym chyba naprawdę smakowało. Huknęła metalowa taca na stół a zaraz za nią Straggler na krzesło. Jak by był z samego rana wkurwiony. Bo był przecież jeszcze nic dzisiaj nie wypił.
- Ej Straggler piłeś już dzisiaj? - rzucił jeden z żołnierzy, oczywiście sobie żartując, tak było nie mal każdego ranka.
- A przyjebał ci ktoś już? - mruknął. Oczywiście nigdy tego nie zrobił, chociaż nie raz go ręka świerzbiła. Przecież stali po tej samej stronie barykady... Podobno...

Jedyne co zrobił to uniósł brwi do góry zatrzymując łyżkę w połowie drogi miedzy ustami a talerzem.
- Cooper - rzucił krótko, nie panał w armii dla niego żołnierz był to żołnierz, czy kapral chorąży, udawał albo nie chciał znać się na tych wszystkich stopniach.
Spuścił głowę i wpakował zawartość łyżki do ust. Pewnie jakaś kasza rozgotowana w dziwną papkę jak dla niemowląt.
- Nie którzy nie rozumieją, że można za nic mieć przestawioną mordę - mruknął przeżuwając ową papkę. Odsunął się od stołu chwile patrzył na Coopera.
- A ty? Jak tu trafiłeś? - tak na prawdę gówno go to obchodziło, ale musiał się zmusić do jakiejś rozmowy skoro już go Cooper zaczepił i nie piał do niego niepotrzebną nikomu agresją...

Po jego słowach pokręcił głową i spuścił łeb w talerz. Czego się spodziewał ze wyleje mu tu cała swoją przeszłość, tu nikt nie wiele mówił, skąd, jak i dlaczego. Może lepiej tak było, lepiej wiedzieć niż nie wiedzieć, na co komu to? Może by szukać moralnego usprawiedliwienia zaistniałej sytuacji i szamba w jakim siedzieli, on Cooper i inni mu podobni.
- Ja też, też się zaciągnąłem - rzucił odrywając się od talerza, jedna zaraz wrócił jakby bał się że ktoś mu podprowadzi tą cud kasze. Cholera ich wie. Skłamał, bo nawet nie wiedział co odpowiedzieć, jak tu trafił. W zasadzie każde kłamstwo mogło być jednocześnie prawdą. Szabrował kolejne Dystrykty, dali, trafił do trzynastego, udał głupa że jest z nimi i zaczął wrzeszczeć "rewolucja, rewolucja" i ruszył jak głupia owca za resztą aby nie dać się zarżnąć.
- No dla rewolucji, wolności i innych gównianych tematów - mruknął, już prawie skończył, wyskrobał resztki, wytarł, twarz z resztek jakie zostały na brodzie. Czy czasami nie tłukło mu się w głowie aby stąd spieprzyć, jak najdalej z tego miasta i odpuścić sobie tą darmową michę. Tak takie właśnie myśli rządziły mu teraz głowie.

No tak jak widać wszyscy tych których znał mieli podobne zdanie, siedzieli w środku nie swojej wojny, nawet sie o nią nie prosząc.
- Podobno z pierwszego - mruknął, bo właściwie pewności nie miał na którym to śmietniku było, pamiętał w którym dorastał i w którym się szkolił do igrzysk.
- A potem miałem farta że nikt mnie nie za kurwił i to tu to tam... - jednak przerwał swoje soczyste opowiadanie gdy ktoś coś wspomniał o panienkach, pomyślał o innych jednak jak się okazało nie o te chodziło. Odsunął się nieco na bok by nie przeszkadzać Cooperowi. Nie, nie dla niego takie zabawy. Zerknął kątem oka na Coopera, oczywiście gdyby ktoś chciał dać w ryj mu zapewne stanie po jego stronie, bo to on przysiadł się do niego od bardzo bardzo dawna. Chyba faktycznie Cooperowi brakowało rozrywek.
- Cooper może po prostu po służbie pójdziemy na dziwki? - rzucił niepewnie w kierunku Coopera, podnosząc lekko brwi. Potem już się zamknął, z uwagą obserwując reakcję innych.

- A co ja mówię już, najpierw służba - uśmiechnął się cwaniacko, potem sam ruszył dupę. Nawet nie przyglądał się tym zmaganiom, nie widział w tym sensu. Kto silniejszy, sprytniejszy. Miał w głębokim poważaniu takie zabawy, jak ktoś lubi to czemu nie, jak ktoś potrzebuje wyeksponowania swojej siły, oby im żyłka nie pękła. Nie chciał rywalizować z nikim i o nic. Do osiemnastego roku życia wbijali mu rywalizację, on sam zapewne sięgnął by do kieszeni po kastety i rozkwasił jednemu i drugiemu czaszkę. O takie Straggler miał pojęcie rywalizacji. Bo na tym Igrzyska polegały tak, on tym rzygał. Rzygał jak przerwany kot.
- Do zobaczenia - mruknął po czym również opuścił stołówkę. Zaraz za drzwiami wyjął papierosa by wciągnąć w płuca dawkę cuchnącego dymu. Cóż służba nie drużba.

ZT