//Piętro treningowe, pokazy indywidualne.

Przyszedłem do apartamentu prosto z pokazu. Wszedłem do aneksu kuchennego znajdującego się w salonie, odkręciłem kran i ochłodziłem wodą ślady oparzeń na przedramieniu i knykciach. Mokrą ręką przeczesałem włosy, wygarniając spośród nich spalone nici. Zakręciłem wodę i nie wycierając rąk podszedłem do okna. Spojrzałem na panoramę miasta, może po raz ostatni raz. Dzielnica Rebeliantów, Koszary, a gdzieś tam dalej KOLeC z moją siostrzyczką i matką. Uniosłem prawą rękę, wsparłem przedramię na chłodnej szybie, a o nie oparłem głowę. Przymknąłem oczy pogrążając się w rozmyślaniach. Co się z nimi działo? Czy wszystko było dobrze? Coś mnie tknęło i odsunąłem się od szyby i poszedłem do swojego pokoju. Na szafce znalazłem telefon komórkowy. Dali nam czas na ostatnie pożegnania, telefony do znajomych i rodziny. Mogłem zadzwonić do mamy i poprosić ją, żeby dała mi Corns... Obracałem telefon w dłoni i zastanawiałem się czy byłby to dobry wybór. Nie chciałem rozbudzać w niej nadziei. Miałem niemiłe wrażenie, że jeśli usłyszałbym jej głos to po prostu bym się rozkleił. a na to przecież nie mogłem sobie pozwolić. Nawet nie tu...
Wściekły na samego siebie rzuciłem telefon na łóżko i wyszedłem z pokoju.
Gdzie szedłem?
Jeszcze nie za bardzo wiedziałem.