 Zawód : Troublemaker
Znaki szczególne : avatar © laura makabresku
 | | Temat: Sala konferencyjna Sob Lis 15, 2014 9:11 pm | |
|  To tutaj organizuje się wszelkie konferencje, obrady oraz ważne spotkania. Sala wyposażona jest w projektor, telewizor, urządzenie do hologramów, a w czasie eventów zamawia się tu również catering. |
|
Wiek : 55 lat
Zawód : prezydent Panem
Przy sobie : Mam sprawy całego Panem na głowie, Dystrykt Czwarty w sercu, a Almę Coin w głębokim poważaniu.
Znaki szczególne : nie jestem w śpiączce
| | Temat: Re: Sala konferencyjna Nie Cze 21, 2015 4:29 pm | |
| Każdy dzień w życiu prezydenta Panem zdawał się być szaloną przygodą, przejażdżką kolejką górką lub karuzelą, która wirowała szybciej niż przewidywały to wszelakie ustalone normy. Spotkania, rozmowy, składanie podpisów na piekielnie ważnych dokumentach lub obserwacja przepływających sum, wychodzących pozna zakres wyobrażeń nawet tych zamożniejszych obywateli. Utrzymywanie całego kraju jako spójnej całości nie należało do spraw łatwych, to z całą pewnością mógł stwierdzić pan Adler, posiadający kilka miesięcy doświadczenia.
Ten listopadowy dzień miał należeć do szczególnie wyczerpujących, oprócz spotkania z przedstawicielami dystryktów, musiał w międzyczasie załatwić całkiem drażliwą, aczkolwiek słuszną sprawę zwolnień. Nie należał do ludzi, którzy rzucali słowa na wiatr, toteż obietnice złożone w studiu Elijahy Bergsteina jak najszybciej musiały otrzymać tchnienie życia.
Zajmował miejsce na jednym ze szczytów stołu, wertując złożone raporty z prowadzenia danych działań lub sprawdzania ze śledztw. Kiedy usłyszał otwierające się drzwi, powoli uniósł głowę.
- Witam, panie Ginsberg - rzucił chłodno, obojętnie mierząc go od góry do dołu wzrokiem. - Mam nadzieję, że wypowiedzenie do pana dotarło. Proszę usiąść, musimy wyjaśnić sobie kilka kwestii. I spokojnie, nie potrwa to długo - jestem umówiony. |
|
Wiek : 55 lat
Zawód : prezydent Panem
Przy sobie : Mam sprawy całego Panem na głowie, Dystrykt Czwarty w sercu, a Almę Coin w głębokim poważaniu.
Znaki szczególne : nie jestem w śpiączce
| | Temat: Re: Sala konferencyjna Nie Lip 19, 2015 9:11 am | |
| Grudzień 2283
Okna sali konferencyjnej pozostawały zasłonięte, gdy Tibalt Adler wraz ze swoimi doradcami debatowali nad jedną z wiodących zagwozdek ostatnich dni. W pomieszczeniu panował spokój, nikt się nie przekrzykiwał, wymiana argumentów prowadzona była płynnie i konkretnie, lecz bez zbędnych przerywników i niegrzecznych komentarzy. Być może spora w tym była zasługa samego prezydenta, który swoją postawą wpływał na zachowanie ludzi w pomieszczeniu, a może po prostu okazywało się, że dobrał sobie bardzo kulturalnych współpracowników.
Każdy z nich miał przed sobą tablet, a na nim wyjaśnione i wytłuszczone kwestie prawne odnośnie kary śmierci, nad którą to właśnie dywagowano.
- Oskarżeni Layla Coben i Jeremy Parrish w trakcie śledztwa przyznali się do zarzucanych im czynów, a więc terroryzmu i działania na szkodę państwa – oznajmiła na wstępie kobieta w średnim wieku, siedząca po lewej stronie Adlera – Możemy w tej sprawie sięgnąć po najwyższy wymiar kary.
Debata nie trwała długo. Wszyscy mieli w pamięci okropne wydarzenia, jakich dopuściła się Kolczatka i nikt nie miał zamiaru wstawiać się za jej członkami, nawet jeśli ich zeznania pozwoliły postawić w stan oskarżenia kolejne osoby i popchnęły do przodu prowadzone obecnie śledztwo. Ktoś, kto zlecał publiczne zamordowanie pani generał, strzelał do byłe pani prezydent i mordował jej córkę nie mógł liczyć na łaskę, a Tibalt Adler i tak nie zamierzał jej okazywać.
- Kara śmierci jest adekwatna do popełnionych czynów – odezwał się wreszcie prezydent, siedzący u szczytu stołu i dotychczas wsłuchujący się uważnie w propozycje swoich podwładnych – A chociaż ci dwoje to tylko płotki, będą doskonałym przykładem dla reszty swoich kolegów terrorystów. Panem nie ugnie się pod ich działalnością.
Stanowczym głosem i ostrym spojrzeniem zapewnił sobie oklaski od zebranych w Sali osób, jednak ukrócił je zdecydowanym ruchem ręki i zasugerował kontynuowanie rozmów. Po godzinie było już jasne, że Kapitol czeka wątpliwa rozrywka, jaką była publiczna egzekucja, ale uznano ją za środek konieczny i wyraźny sygnał dany organizacji, która śmiała nazywać się opozycyjną.
Ustalono dzień i godzinę, jednak zdecydowano się nie podawać miejsca wykonania wyroku do publicznej wiadomości, by nie dać Kolczatce czasu na ewentualną reakcję. Lokalizacja miała zostać ujawniona w przededniu wydarzenia.
Na koniec prezydent podziękował wszystkim za przybycie i jako pierwszy wyszedł z Sali, kierując się energicznym krokiem do swojego gabinetu. Nikt nie wie na pewno, ale plotka głosi, że gdy przekraczał próg pomieszczenia, jego twarz ozdobił iście ironiczny uśmiech.
Więcej szczegółów odnośnie publicznej egzekucji pojawi się już niebawem w ogłoszeniach Mistrza Gry.
|
|
| | Temat: Re: Sala konferencyjna | |
| |
|
