*Nie będziemy się rozwijać w temacie pod tytułem "jak doszło do tego, że powstał ten gość". Po prostu Antoine była stylistką szóstki, więc często spotykała się z mentorami. Poznała zatem mentora Jedynki, który kilkakrotnie przychodził na bankiety z synem, który na upartego postanowił być muzykiem. Synowi zwycięzcy Igrzysk nie przystoi podobno, ale Akihito miał to w głębokim poważaniu.
Zarówno Antoine jak i Akihito mieli podobne mniemanie na temat "rozrywki" jaką fundowano Kapitolowi. Znaleźli więc wspólny temat i po dziesięciu latach powiedzieli sobie "TAK" na ślubnym kobiercu. Jakiś czas później narodził się Arthur, który był uderzająco podobny do matki, a do ojca... ani trochę. Nawet mniej niż zero. Tak niepodobny wyglądem, że obawiano się, że matka się puściła z jakimś "białasem" jak to ojciec nazwał i udaje Greka, że to męża syn. Na szczęście później wyszło, że pierworodny ma zbyt dużo cech ojca, by nie być jego synem, więc mini kryzys umarł w zalążku. Poźniej narodziła się długo wyczekiwana córka, która była przeciwieństwem Arthura. Alison była nie tylko podobna do ojca wyglądem, ale również charakterem do matki.
Nie trudno się domyślić, że rodzeństwo pałało do siebie taką miłością, że co chwilę któreś darło japę, bo to drugie uderzyło jakimś przedmiotem pierwszego w głowę, albo gdzieś tam.
Poza tym, że rodzinka była wybuchowa, a i nie skakała z radości z powodu nadchodzących Igrzysk to rodzina Oshima była całkiem normalna, nie wyróżniająca się z tłumu rodzin w Kapitolu. Antoine szalała z kreacjami, Akihito również. Tylko Arthur zdawał się być wrogiem mody w stolicy Panem. Ubierał się elegancko od małego.
Był dzieckiem nad wyraz spokojnym i opanowanym. Nigdy nie sprawiał problemów, a w szkole miał dobre stopnie. Jego marzeniem było z początku zostanie psychiatrą, ale po jakimś czasie uznał, że lekarz ogólny to równie ciekawe zajęcie. Wobec tego poszedł na studia i ukończył wymagany kierunek.
Dość szybko ukończył specjalizację i został... lekarzem ogólnym ze specjalizacją ginekologa i pediatry. Co prawda ginekologiem jest okazyjnie, ale za to pediatrą i lekarzem ogólnym na co dzień.
Gdy tylko ukończył staż ruszył praktykować w Dystryktach. Otrzymał pozwolenie na takie działania, więc udał się do biedniejszych Dystryktów, by szerzyć profilaktykę i starał się przemycać leki w miarę swoich możliwości.
Zanim wybuchła rebelia skontaktował się z nim jeden z rebeliantów. Był to jego najlepszy przyjaciel. Arthur na wieść o szykującym się powstaniu od razu zaoferował pomoc. Tym sposobem trafił do Trzynastki zaraz przed 74-tymi Igrzyskami. Nigdy nie potrafił walczyć, ale tam nauczył się korzystać z broni palnej oraz nauczyli go przetrwania. Jako Kapitolińczyk nie cieszył się z początku zaufaniem, ale po jakimś czasie zyskał sympatię nawet Almy Coin, a przynajmniej tak mu się wydawało.
Z końcem rebeli przyszła kolej na leczenie kraju. Arthur zabrał się do roboty. Pochował swoich rodziców, którzy byli ofiarami wojny. Zajął się też swoją siostrą i sprowadził ją do swojego mieszkania. Co prawda ta dziewucha irytuje go swoim zachowaniem, ale nie ma serca jej wywalać.
Aktualnie pracuje w szpitalu w Dzielnicy Rebelianckiej, ale jest też lekarzem prywatnym dla osób w rządzie Coin. Chwilowo nie jest chyba świadom tego co się wokół niego tak naprawdę dzieje.*